Prôwdë semiã
W dzejach, na tim Bòsczim swiece *Më le jesmë sztótów czile. *
Môg nôwikszi, méster w mòcë *Wieków nie zrobią z ti chwilë.
Ref. Leno Stwórca żëcé dôwô. * Òn téż mòże wiecznosc òrzec * Bò
przez Sëna lëdzy zbôwiô - * W Niegò trzeba głãbòk wierzëc.
Gabriel zeszedł na tã zemiã * Lëdzóm zlécył wòlą Bòga. * Nen chto
przëjął prôwdë semiã * Stanie w chwale w brómie nieba.
Le chto zgardzy dëcht do kùńca * Bòsczim słowã wnenczas dónym,
* Lepi żebë widu słuńca * Nigdë ni miôł tu widzóné.
Na rôrotë
Nad renã w nocë jidą naprocem * Kòscółka we wsë. * Przë sniegù
skrzëpie, w rodzynny grëpie * Trzimią sã kòlse.
Z tëch górów przitczich żôlą sã widczi * W lãpùszkach dzecy, *
Zrobionëch w szëkù dëcht pòdług zwëkù * W domôcy chëczi.
Knôpi i natczi jidą kòl matczi * Na rôrotë wczas* Mòdłë zanaszac,
szczescé wëpraszac, * Na Mesjôsza żdac.
Bò pòmión jidze, że w wiôldżi biédze * Mô sã ùrodzëc * Nôwikszi
Pón. Dlô Niegò trón * Wôrt je w sercu miec.
Jezës Jegò bądze miono
Nôród w czãżczim grzéchù tonął * Bòsczi prôwdë nijak nie znôł. * Z
wòlë Òjca Gabriel kanął * Jegò ùdbã Marii wëznôł.
Przerzekł Aniół głosã niebnym: * „Zbôwca w Tobie mdze pòczãti”. *
- „Hewò Bòga jem Służebnô * Jegò wòlô dlô mie swiãtô.”
- Jezës Jegò bądze miono, * Przińdze na swiat czësto biédno. * Le
chòc tak mdze ùrodzony * Królã òstónie na wiedno.
