Rozpoczynając od Środy Popielcowej mieszkańcy Kaszub Środkowych rozpoczynają obrzędy związane z praktykami religijnymi i stosują się ściśle do przepisów i obrządków kościoła katolickiego[1]. Ta sytuacja nie zmieniła się i trwa do dzisiaj.

   Środa Popielcowa rozpoczyna okres Wielkiego Postu. Wśród mieszkańców Kaszub zakorzenione zostały przez wieki zasady powszechnego udziału we Mszy św.. W Środę Popielcową po Ewangelii i wygłoszonej homilii kapłan poświęca popiół sporządzony z palm w poprzednim roku. Zwyczaj ten stosowany jest zgodnie z nakazami Kościoła Katolickiego. Ksiądz posypuje głowy popiołem w formie krzyża wraz ze słowami: „Pamiętaj człowiecze, prochem jesteś i w proch się obrócisz”. Przypomina wiernym dramat grzechu pierwszych rodziców i śmierci, która jest zapłatą za grzech. Popiół jest wyrazem żałoby, smutku i bólu [2].

Jeszcze w 1918 r. wyłoniły się dwie koncepcje walki o powrót Pomorza do Polski. Jedna - legalnych działań, dokumentujących polskość Pomorza - oparta na wierze w sprawiedliwe decyzje Konferencji Pokojowej w Wersalu.