Jidze pies przez wieś.
Psia pogoda.
Walory przyrodnicze regionu Szwajcarii Kaszubskiej
Obszary chronionego krajobrazu obejmują wyróżniające się tereny o różnych typach ekosystemów, w których powinno się zapewnić stan względnej równowagi ekologicznej systemów przyrodniczych. Są to tereny szczególnie atrakcyjne przyrodniczo, pełniące głównie funkcje turystyczno-wypoczynkowe, dlatego też są one adaptowane przez rozbudowę bazy noclegowej i gastronomicznej, zarówno dla krótkiego wypoczynku weekendowego, jak i urlopowego (stacjonarnego). Obszary te wyznacza się w skali gminy lub powiatu, a tworzy je Wojewoda lub Rada Gminy.
Na terenie powiatu kartuskiego zostały utworzone trzy obszary chronionego krajobrazu: Obszar Chronionego Krajobrazu Doliny Raduni, Gowidliński Obszar Chronionego Krajobrazu oraz Kartuski Obszar Chronionego Krajobrazu.
Pojezierze kaszubskie, podobnie jak cały obszar północnej Polski, pokryte jest osadami wieku czwartorzędowego, pochodzącymi głównie z zasypania glacjalnego. Pokrywa osadów polodowcowych o zmiennej miąższości 100-200 m tworzy powierzchniową pokrywę geologiczną, której zarówno materiał skalny ją budujący, jak i ukształtowanie jej powierzchni są efektem działania lądolodu i jego wód roztopowych. Glacjalny więc charakter utworów skalnych oraz ogromne bogactwo form ukształtowania terenu nadają dominujące piętno krajobrazowi powiatu kartuskiego.
Szlak to „pasmo przystosowane do ruchu krajoznawczo-wędrownego, w zasadzie pieszego lub wodnego, prowadzone po oznakowanych trasach, przechodzące przez tereny krajobrazowo atrakcyjne i łączące obiekty lub ich zespoły, interesujące z przyrodniczego, kulturalnego i technicznego punktu widzenia. Czynny on jest całorocznie lub sezonowo”.
Szlaki nie są jedynie odcinkami dróg łączącymi dwa punkty, ich integralną częścią obok trasy do pokonania jest także otaczający krajobraz, z którym poszczególne fragmenty szlaku tworzą niepowtarzalną kompozycję krajobrazową, mogącą traktować ją jako strefę, gdzie samo określenie pojęcia szlaku turystycznego można traktować jako swego rodzaju oś tej strefy.