(z Kriłowa)
Dwie beczczi na wãder szłë: pierszô z nich
Òd wina wôżnô,
A drëgô próżnô.
Tak pierszô z nich bez trzôskù na piechòtkã
Sã wlecze,
A drëgô mòcno skôcze.
Òd ni z kamiannych dróg i pãkaniô i grzem
I kùrz słupã.
Przechòdni sã na stron ze strachù chiże zmiece
Ji trzôsk ùczuwszë òd dali.
Kò òna beczka, a nic w ni
Ni mô ti wôrtoscë jak pierszô,
Cëchô w swiece.
Chto ò dokôzach swòjich wszëtczim górno pieje,
Ten gwësno nic wôrt nie je.
Chto pò prôwdze co zrobi - chwałą żadzy
Wiôldżi sã człowiek na słowa nie sadzy
I przemiszlô òn dzeła mòcny srąb
Bez trąb.